...........................వాడెప్పుడూ అంతే, బాధ కలిగితే తట్టుకోలేడు, అప్పుడప్పుడూ ఒక్కడే కూర్చుని బోరున ఏడుస్తూ కన్నీళ్ళు పెట్టుకుంటాడని ఎవరో చెబితే విన్నాను, ఏమి జరిగిందో తెలియదు.. కానీ వాడి మనసు మనసులో లేదు.. నవ్వులో జీవం లేదు.. మాటలో ఉండాల్సిన భావం కనిపించట్లేదు.. కనిపిస్తే ఎంతసేపట్లో తనని ఒంటరిగా వదిలేస్తామా అన్నట్లు మొహం పెడతాడు. కారణమేంటో చెప్పడు, ఎప్పుడూ అంతా దాచుకునే ఇంట్రావర్టేమో, మొహంలో భావాల్ని పులుముకుని కనిపిస్తాడు.. ఏమిట్రా అది సైకోలాగా అంటే, మొహం రెండు చేతుల్లో దాచేసి, ఎవరికీ తెలియకుండా తన అరచేతి చారల్నే, కన్నీటి ప్రవాహపు దారుల్లా భావిస్తాడు, మొండోడు, బండోడు, గుండే తనకి లేదంటాడు, దాని అవసరమూ లేదంటాడు... ఎప్పుడూ, ఎదురు చూస్తున్నానంటాడు, దేని కోసమో ఎవ్వరికీ చెప్పడు, కాలమైనా చెబుతుందో లేదో............................................ |
మనసు చేసే కేరింతలని పలకలేక నిస్సహాయ ఐన నా స్వరానికి అక్షర స్వరమై నిలచిన నా మనో ప్రతిబింబం.. నా ఈ అంతర్మధనం...
Sunday, October 24, 2010
కాలమైనా చెబుతుందో లేదో??
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment