వెకిలి నవ్వొకటి

............నన్ను నేను మరచానని చెబితే... పంచభూతాలన్నీ నన్ను తమలో కలిపేసేందుకు ఆత్రత చూపించాయ్, వాటివైపు వెళ్ళలేక, అలాగే ఉండలేక సతమతమయ్యే నన్ను చూసి ఓ వెకిలి నవ్వొకటి నవ్వుకున్నాయ్........

చలనాశక్య పావునైతినే....

విరహగీతం విరసగీతమై విరిజల్లు జడివానగా మారుతున్నట్లు వికటాట్టహాసం చేసే వికృత విధి వంచనలో చలనాశక్య పావునైతినే..

ఎందుక్కాదూ?

చెల్లా చెదురైన భాష సంస్కరణ  వ్యాసునికే సాధ్యం కావచ్చు జ్ఞానలవ ధుర్విధగ్ధున్ని రంజింపచేయటం భర్తృహరికి సాధ్యం కావచ్చు ఉపమాలంకారానికే అలంకారం కాగలగటం కాళిదాసుకి సాధ్యం కావచ్చు ఇన్ని అసాధ్యాలు సుసాధ్యాలైతే మరి ప్రేమలో నా గెలుపెందుకు సాధ్యం కాదూ

Wall-E బావుంది.. :)

Wall-E సినిమా చూశారా, చాలా బాగుంది. భూమ్మీది వనరులన్నీ పూర్తిగా వాడేయబడి, పచ్చదనం అంతా మాయమైపోయే తరుణంలో, నివాసయోగ్యం కాని ఈ ప్రదేశం నుండి మిగిలి ఉన్న జనాల్నందర్నీ ఒక స్పేష్ షిప్‌లో నింపి అంతరిక్షంలోకి పంపించేస్తారు.. అక్కడి నుండి వాళ్ళ సామాన్య అవసరాలన్నీ రోబోట్లే చూసుకుంటూంటాయ్. భూమ్మీద ఉన్న డెబ్రిస్ అంతటినీ క్లీన్ చేసే భాధ్యత మన వాల్-ఇ అనే రోబోట్ చూసుకుంటుంది.. దాని దైనందిన జీవన విధానంలో ఆ చిన్ని రోబో చేసే పనులన్నీ నవ్వు తెప్పించటంతో పాటు, హృదయాన్ని కదిలించేలా.. బాగుంటాయ్. మొక్కలేమన్నా పెరిగే అనుకూలమైన మార్పు వాతావరణంలో వచ్చిందేమో అని పరీక్షించటానికి వచ్చే ఈవా అనే రోబోతో మన వాల్-ఈ కి లవ్ స్టార్టవుతుంది. భూమ్మీద దొరికిన ఒక్కగానొక్క మొక్కని స్పేష్‌షిప్‌కి తీసుకెళుతుంది ఈవా, దాని కోసం వాల్-ఈ కూడా వెళుతుంది.. ఇలా ఈ సంఘటనలతో భవిష్య-దర్పణాన్ని చూపించటంతో పాటుగా, మనుషులకి ఎలిమెంట్ ఆఫ్ ది హార్టు, వ్యాపారవేత్తలకి కమర్షియల్ ఎలిమెంటు ఐన రొమాన్సు, లవ్ లాంటివాటిని చక్కగా పొందుపరచి రూపొందించిన మంచి యానిమేషన్ మూవి Wall-E. hey I got something to play please don't hit my face Hey Evaa, I got hold of your hand, hmm but you are un-conscious We're for life Eva I love you so much evaa I too love you so much my dear Wall-E Hey dear see that marvelous beauty, that we couldn't ever find in our virtual screens... Space dance performance by Wall-E & Eva Spaceship captain asks computer to define dance, it says,"Dance, where a series of movements involving two partners where speed and rhythm match harmoniously with music"

ఓh Goడ్...!!

జీవితమెందుకు దేవుడా అని ప్రశ్నించాలంటే మనిషి నెగెటివ్‌గానే ఆలోచించాలా? నిరాశ ఉంటేనే తప్ప మనిషికి మోక్షం గుర్తు రాకూడదా, ఏమో... దేవుడున్నాడా? అంటే వచ్చే ప్రతి సమాధానమూ ప్రశ్నార్ధకంతోనే అంతమౌతుంది హహహ.. ఆశావాదినీ, నిరాశావాదినీ ఇద్దరినీ ఒకేలా చూడగలిగేది ఇద్దరే అనుకుంటా.. ఒకటి ఏమీ తెలియని పసి పిల్లలు, ఇంకొకటి అన్నీ మర్చిపోయిన పిచ్చివాళ్ళు... హహ.. నిజానికి ప్రశ్నల్ని సరిగా సంధించగలిగితే అవి ఫుల్‌స్టాపుల్ని చీల్చి చెండాడి ప్రశ్నలు ప్రశ్నలుగానే మిగిలిపోతాయి... అవి ఆశకీ, నిరాశకీ... జీవితానికీ, నిర్జీవితానికీ... ఇలాంటి అన్నిటికీ అతీతమైన స్థితికి మనల్ని లాక్కుపోతాయి... ఈ క్రింది కవితలో దేవున్నే నిందిస్తూ సంధించిన పదాలే ఆ స్థితికి నిదర్శనం...

నిన్ను లతలు పెనవేస్తున్న ఆ తరుణం...

"సంధ్యారాగం చంద్రహారతి పడుతున్న వేళ, ఓ శుభ ముహూర్తాన...." అన్నట్లుగా అద్భుతంగా కనిపించిందీ వృక్ష-లతా కౌగిళి ఒకానొక సాయం సంధ్యవేళ... అంత దగ్గిరగా పెనవేసుకుపోయిన ఆ దృశ్యాన్ని తిలకించగలిగే ఏ జీవికైనా ఆనందం అతిశయమై హృదయం స్పందించి తీరుతుంది(హృదయం ఉన్నట్లైతే)... రియలిస్టులకి(అంటే నా దృష్టిలో హృదయం లేనివాళ్ళు అని అర్దం), ఆ తీగకి చెట్టు అనేది ఆధారం మాత్రమే, చెట్టు ఆధారం ఇవ్వలేనిదైతే తీగ దానిని అసరా చేసుకోదు అని అంటారు వాళ్ళు... అనంతమైన ఆనందాన్నిస్తాను ఆస్వాదిస్తావా అని ప్రకృతి అడిగితే, నాకదేమీ అక్కర్లేదు.. బాగా బతికేదీ, బ్రతికించేదీ ఏదైనా ఉంటే నా మొహాన పడేయ్ లేకుంటే మూసుకుని కూర్చో అని ప్రకృతికి కూడా చెప్పేవాళ్ళు ఆ రియలిస్టులు... వాళ్ళకి ప్రేమ కూడా ఒక అవసరం ఆధారంగానే పుడుతుంది... వేసుకునే బట్టలకీ, తినే ఆహారానికీ ఇచ్చినంత ఇంపోర్టెన్సు మాత్రమే దేనికైనా సరే ఇచ్చే ముముక్షువులూ, స్థితప్రజ్ఞులూ వారే... వాళ్ళకి living ఒక passion, feelings  ఒక lesion... వాళ్ళ విషయంలో వాళ్ళని తప్పు పట్టేందుకు మీకు ఒక్క అవకాశం కూడా లభించదు, ప్రపంచమంతా వాళ్ళ తత్వంతోనూ, వాళ్ళతోనూ నిండి ఉంది.. మీకు రియలిస్టులు ఒక వేళ నచ్చితే ప్రేమించానని చెప్పొద్దు, వాళ్ళకది పట్టదు, వాళ్ళది నమ్మరు... నేను పోస్టు చేసిన కవితకీ పైన చెప్పిన సోదికీ సంభందమేంటని అడగద్దు, ఎందుకంటే‌ అడిగినా నేను చెప్పను, ఒక వేళ మీరు ఏదైనా interpret చేసుకుంటే, మిమ్మల్ని రియలిస్టని అనేస్తాను... నాకు తెలిసి నా వరకూ, ప్రపంచంలో అంతకంటే పెద్ద తిట్టు ఇంకొకటి లేదు.... ;)